Wojskowe Zakłady Graficzne


Wojskowe Zakłady Graficzne
Grzybowska 77, 00-844 Warszawa
tel. 226201261
Wojskowe Zakłady Graficzne w Warszawie podległe Ministrowi Obrony Narodowej powstały w 1947 r. jako Drukarnia Wydawnictwa MON „Prasa Wojskowa”. W obecnej chwili drukujemy takie tytuły jak: Działkowiec, Wiadomosci Wędkarskie, NIE, Solidarność, Służba Zdrowia, Nasza Legia, Estates News, Tele-Geant, Tele-Leader, Tele-Program, Tele-Albert, Płomyczek, Poznaj Swój Kraj, Mały Modelarz, Zielone Lubuskie i inne. Ponadto stałymi zleceniodawcami Wojskowych Zakładów Graficznych są: PZU S.A., PKO BP, ZUS, M

Na miejscu Wojskowych Zakładów Graficznych przy Grzybowskiej firma Ghelamco buduje wieżowiec Warsaw Spire

http://albumpolski.pl/artykul/Poligrafia-wojskowa-okruchy-z-historii/46/726
Lata 1951 – 1953

Tylko półtora roku budowano specjalnie zaprojektowany na potrzeby nowoczesnej drukarni budynek u zbiegu ulic Grzybowskiej i Towarowej w którym to do dziś WZGraf się znajduje. W 1951 roku rozpoczęto sprowadzać nowoczesne maszyny i urządzenia poligraficzne niezbędne dla zakładu. Również sam zakład wzbudzał podziw, przestronny, klimatyzowany z doskonałym oświetleniem nowymi regałami kasztami i szerokimi alejami specjalizacyjnymi na zecerni. Zainstalowano szesnaście linotypów, z czego sześć to najnowsze maszyny typu N -4 sprowadzone z Leningradu. Hala maszyn typograficznych wyposażona była prawie całkowicie w nowy sprzęt. Z Nowogrodzkiej sprowadzono tylko trzy maszyny : “Mill”, “Europa”, i “Mann” z ręcznym nakładaniem. 11 nowoczesnych całkowicie zautomatyzowanych maszyn typu “ Wizbrant”, “Planeta” i “Gudron” przywieziono z Niemiec, jak prawie zresztą wszystko, w ramach reparacji wojennych. Na hali maszyn offsetowych ustawiono dwie maszyny przetransportowane z Królewskiej a pozostałe trzy “Planety” sprowadzono również z Niemiec. Znacznie gorzej prezentowały się jednak zasoby przygotowalni offsetowej. Ustawiono również przeniesioną z Nowogrodzkiej rotacyjną maszynę gazetową typu “Albert Frankenta”. Najnowocześniej jednak prezentowała się introligatornia w której funkcjonowały najnowocześniejsze na owe czasy elektryczne krajarki, trójnoże, falcerki, blokówki, niciarki, zszywarki wielogłowicowe, maszyny do zbierania i oklejania książek. Trzeba również podkreślić , że drukarnia ta była jedną z najnowocześniejszych w Polsce a ponadto co wtedy było ewenementem, wyposażona była we wszelkiego rodzaju udogodnienia socjalne dla załogi.

W 1953 roku rozkazem nr 015/MON z dnia 20 kwietnia utworzone zostało przedsiębiorstwo państwowe o nazwie Wojskowe Zakłady Graficzne funkcjonujące do kwietnia 2006.

Lata 1953 – 1987

Lata pięćdziesiąte to niezwykle szczególny okres totalnego krajowego zrywy produkcyjnego. W zakładzie wypracowywane są nowe modele organizacyjne a zadania produkcyjne załoga wykonuje ponadplanowo i przedterminowo. W 1954 roku wprowadzono instrukcję techniczno – produkcyjną określająca procesy technologiczne i organizacyjne na wszystkich szczeblach. Sprawdziła się ona w działaniu bowiem na jej podstawie z czasem ujednolicono charakter produkcji w całym przemyśle poligraficznym. Mimo ograniczonych nakładów finansowych na inwestycje systematycznie w miarę możliwości wysłużone maszyny zastępowano nowszymi. W 1954 roku dokupiono jeszcze dwie maszyny rotograwiurowe – arkuszowe typu “Planeta PET-6” . Funkcjonowały one do 1974 roku . W 1955 roku wymieniono stare taśmowe linotypy zastępując je nowymi N-7, N-14, N-15. Zakupiono i zainstalowano także maszynę do toczenia, szlifowania i polerowania cylindrów rotograwiurowych firmy “ Polimikra”. Dzięki temu uzyskano znacznie lepszą gładź cylindrów co pozwalało osiągnąć lepszą jakość druku wklęsłego. Ogromną ilość unowocześnień i modernizacji wprowadzali również sami pracownicy zakładów. W ramach akcji racjonalizatorskich zmodernizowano system do oprawy twardej, unowocześniono wiele z podzespołów w maszynach rotograwiurowych , wprowadzono reorganizację podnosząc wydajność w systemach produkcyjnych.

W 1962 roku WZGraf przejmuje zadania i drukarnię MSW z Golędzinowa uruchamiając nowy wówczas wydział specjalny nazywany także “drukarnią wydzieloną” która przejmuje zadania drukowania materiałów o charakterze niejawnym.

W początkach lat siedemdziesiątych ogromnym osiągnięciem zakładu było opracowanie i wdrożenie nowej technologii produkcji płyt aluminiowych do druku offsetowego na co otrzymano patent. Do roku 1986, Wojskowe Zakłady Graficzne były pierwszą i jedyną drukarnią która takie płyty produkowała , stosowała i dostarczała innym zakładom poligraficznym. W owym czasie było to osiągnięcie bardzo znaczące ze względu na to , iż eliminowało ono konieczność sprowadzania bardzo drogich płyt z zagranicy, czyli jak się wtedy mawiało z drugiego obszaru płatniczego. Zakończenie tej produkcji wiązało się z nasileniem procesu ochrony środowiska naturalnego i konsekwentnym wyeliminowaniem trujących ścieków, jak również przejściem techniki offsetowej na płyty presensybilizowane oraz bimetalowe.

W latach 1974 – 75 zakupiono w Szwajcarii nowoczesną maszynę rotograwiurową “Wifag Rotomaster – 1000” dzięki której wydajność drukowania znacznie wzrosła. Wyeliminowane zostały bowiem przerwy na wymianę zwojów papieru który w tej maszynie odbywa się automatycznie w trakcie druku.
W 1985 roku przeprowadzono zakrojoną na szeroką skalę modernizację parku maszynowego. Zdemontowano najstarsze , najdłużej pracujące maszyny typograficzne, między innymi “Planetę ZT 2b” i “Planetę ZT-100”. W ich miejsce zainstalowano “Planety” P26-35W i P24-65W oraz dwukolorowy “Heidelberg 102 -ZP” z możliwością przestawiania na druk dwustronny. Zmodernizowano także introligatornie dodając nowe falcerlki i maszynę do zbierania i oprawiania drutem Zainstalowano nowe trójnoże “Wohlenberg 44fm / Rot i “Perfecta SDY – 1” . Rok później uruchomiono linię do oprawy bezszwowej “Starbinder” firmy MÜller-Martini” Wprowadzono również nowatorskie w tym czasie technologie z zastosowaniem fotopolimerów ograniczając tym samym stosowanie szkodliwego ołowiu.

W kolejnych etapach modernizacyjnych zakładu podjęto produkcję gazetową co zmusiło zakład do kupna nowych maszyn rolowych “Plamag Rondoset- Petit” i zorganizowania kompletnego działu produkcji gazetowej z systemem fotoskładu firmy “Adressograph Multigraph International”

Andrzej Nowak, Warszawa

Od autora: w kwietniu 2006 roku zakłady przestały istnieć a na działce kupionej przez Ghelamco dwa lata temu od syndyka Wojskowych Zakładów Graficznych stanie kolejny biurowiec. Wieżowiec będzie mieć podwójną szklaną fasadę, której tafle mają wznosić się nawet ponad ostatnim piętrem.. Za dwuhektarowy teren pomiędzy Grzybowską, Wronią, Łucką i Towarową firma zapłaciła astronomiczną wówczas kwotę 85 mln zł. – 180-metrowy budynek stanie w narożniku Łuckiej i Towarowej. Doliczając antenę, będzie mieć około 200 metrów.